Geri: Aşka Yön Veren Sözler

[rock~boy]

Sevme beni ne olur!!!
Eğer beni üzeceksen
Bırakıp gideceksen
Beni terk edeceksen
Bana acı vereceksen
Yüreğimi yakacaksan
Gözyaşlarımı akıtacaksan
Bir gün bırakıp
Başkasının olacaksan
Sevme beni ne olur!!!

[rock~boy]

Uzaktan eser rüzgar uğul uğul
ve kokun gelir burnuma ansızın
dön arkana bir bak ne olur
hala bıraktığın gibi zemheri(n)deyim...

Gitme diyemedim sana hiç
Gözlerim gözlerinde kaldı
Sususz çiçek büyür mü hiç
Su sende çiçek bende

[rock~boy]

Kıyımların yaşandığı hayatımın uzun ve soğuk duvarlarında bir pencere açmak niyetimdin...

Kimsesizliğimdeki insanım, sevdiğimdin...

Şimdi aynı iklimlerde yaşayan iki çiçeğin farklı coğrafyalarda toprağı delişleriyiz. Acılarımızdan, sevdalarımızdan söz açarak tuttuk yüreklerimizi. Yüreklerimiz tutuldu görmezden geldik.

Karanlık sonrası aydınlığım, gündüzlerimi ağartan SABAH GÜNEŞİMdin... Kimsesizliğimdeki insanım sevdiğimdin...!!!

Şimdi savruluşların ardında,son bir çırpınış yaşadığım. Hani ağlayacak omuz olmayışı, anlatılacak kelime bulunamayışı, pencereleri perdelerle örtme çabası geride kalan ve ölmek, direnmeden öylece düşmek yere.

Aylar, yıllar sonrasına gebe bir hasretmişsin oysa, şimdi anlıyorum yanarak, ağlayarak...

Yüzüne bakmalara utandığım kimsesizliğimdeki insanım, ala gülüm, sevdiğimdin...

Şimdi bir hasret yer buldu yüreğimde, bırakmaz beni. Senden arta kalan kalanlarda bulduğum; paylaşılan zamanların sancısı ve o şarkının bizim olan mısrası....

Yitik bir tebessümsün gözlerimde. Felaketlerde gebe bir zaman ve zaman geçmekte....

Kafamı kaldırıp pencereden aydınlık görmekten korkmaklar senden sonra..

Kimsesizliğimdeki insanım, ala gülüm, sevdiğimdin... aslında öylede kalmalıydın, yürek hasretle değil sevgiyle acımalıydı, ama söylenecek sözler dizildi de dile gelmez oldu

Kimsesizliğimdeki insanım, ala gülüm, sevdiğim seni özledim...!!!.

Kıyımların yaşandığı hayatımın uzun ve soğuk duvarlarında bir pencere açmak niyetimdin...

Kimsesizliğimdeki insanım, sevdiğimdin...

Şimdi aynı iklimlerde yaşayan iki çiçeğin farklı coğrafyalarda toprağı delişleriyiz. Acılarımızdan, sevdalarımızdan söz açarak tuttuk yüreklerimizi. Yüreklerimiz tutuldu görmezden geldik.

Karanlık sonrası aydınlığım, gündüzlerimi ağartan SABAH GÜNEŞİMdin... Kimsesizliğimdeki insanım sevdiğimdin...!!!

Şimdi savruluşların ardında,son bir çırpınış yaşadığım. Hani ağlayacak omuz olmayışı, anlatılacak kelime bulunamayışı, pencereleri perdelerle örtme çabası geride kalan ve ölmek, direnmeden öylece düşmek yere.

Aylar, yıllar sonrasına gebe bir hasretmişsin oysa, şimdi anlıyorum yanarak, ağlayarak...

Yüzüne bakmalara utandığım kimsesizliğimdeki insanım, ala gülüm, sevdiğimdin...

Şimdi bir hasret yer buldu yüreğimde, bırakmaz beni. Senden arta kalan kalanlarda bulduğum; paylaşılan zamanların sancısı ve o şarkının bizim olan mısrası....

Yitik bir tebessümsün gözlerimde. Felaketlerde gebe bir zaman ve zaman geçmekte....

Kafamı kaldırıp pencereden aydınlık görmekten korkmaklar senden sonra..

Kimsesizliğimdeki insanım, ala gülüm, sevdiğimdin... aslında öylede kalmalıydın, yürek hasretle değil sevgiyle acımalıydı, ama söylenecek sözler dizildi de dile gelmez oldu

Kimsesizliğimdeki insanım, ala gülüm, sevdiğim seni özledim...!!!