varmısın............

[rock~boy]

aşka karşı geliştirilmiş herhangi bir savunma taktiğinin olduğunu düşünmüyorum
Her şey bitti artık dediğimiz zamanlar olmuştur; aşktan elimizi eteğimizi çektiğimiz her gün aynı gökyüzüne bakıp iç geçirdiğimiz dar vakitler yorgunuyuzdur mutlaka hayatımızın bir bölümünde. Her şey birbirinin aynısıdır: Deniz bildiğimiz maviliktedir, güneş artık ısıtmaz içimizi temmuz sıcağında bile.
Her gün bildik yüzlere aynı selamlar verilir ve her sabah üşenmeden taktığımız maskelerle yeni bir güne daha başlarız. Yeniden... Yeniden... Yeniden...
Oysa hiçbir şey yeni değildir; hatta aksine her gün hayatımız bir parça daha eskimektedir. Heyecansız, dingin, suspus bir hayatın sürgününde geçmektedir artık günlerimiz ve içimizden kimseye ne şikayet etmek gelir ne de buralardan çekip gitmek... El ele tutuşmuş her sevgili bir parça daha içimizi burkar, her ayrılık şarkısı içimizi bir kez daha kanatır... Biten aşklarımızın hepsine bir türkü yakarız, artık geçmiş oldu hepsi diyerek... ayrılık şiirleri yazarsınız hala acısı dinmeyen yüreğinizin size verdiği kalemle ağlarsınız hala sizi kıran anlamayan hatta yıkan için artık tükenmiştir hersey kimseye güvenemez olmuşunuzdur

Ve tam da her şeyden ümidi kesmişken çıkageliverir söyleyemez kendine yediremezsin bunun tekrar olduğuna söylemezsin ama paylaşmadıkca boğar seni ve baslarsın kendini anlatmaya ve işte o andan itibaren o akmaya baslar içine bu kez korkarsın temkinli olmaya yemin edersin ve dualar edersin beni anlasın diye kırgınlığımı bilsin diye işte burada tıkanırsın ne yapacağım diye karsıdan gelen sıcak bir gülümseme seni getirir kendine eğer sende ona bunları yasatabildiysen onun kırgınlığı alabilmeye basladıysan cok mutlu olursun ve sorarsın biliyorum bu aşk değil sevgi hiç değil sevgi emek ister ama varmısın bırakalım zamana belki emek verir sonucunu alırız ??